GoodToKnow.PureThailand.com รวมเรื่องน่ารู้จาก forward mail
RSS icon Home icon
  • เเด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่า “แม่”

    Posted on November 22nd, 2009 goodtoknow No comments

    เมื่อคุณเกิดมาในโลกนี้   แม่อุ้มคุณไว้ในอ้อมอก คุณขอบคุณแม่ด้วยการเปล่งเสียงร้องไห้
    เมื่อคุณอายุ   1 ขวบ
    – แม่ป้อนข้าวและอาบน้ำให้คุณ คุณขอบคุณแม่โดยการร้องไห้งอแง
    เมื่อคุณอายุ   2 ขวบ
    – แม่สอนให้คุณหัดเดิน คุณขอบคุณแม่ด้วยการวิ่งหนีทุกครั้งที่แม่เรียกหา
    เมื่อคุณอายุ   3 ขวบ
    – แม่ทำอาหารทุกอย่างให้คุณด้วยความรัก คุณขอบคุณแม่ด้วยการโยนจานลงบนพื้น
    เมื่อคุณอายุ   4 ขวบ
    – แม่ให้ดินสอสีแก่คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการระบายสีเลอะเต็มบ้าน
    เมื่อคุณอายุ   5 ขวบ
    – แม่แต่งชุดสวยๆ(หรือหล่อๆ)ให้คุณไปเที่ยว  คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำชุดเลอะโคลน

    เมื่อคุณอายุ   6 ขวบ
    – แม่ไปส่งคุณที่รร. คุณขอบคุณแม่ด้วยการร้องไห้ตะโกนว่า  ‘  ไม่ไป… ไม่ไป… ไม่ไป…  ”
    เมื่อคุณอายุ   7  ขวบ
    – แม่ซื้อไอศกรีมให้คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำมันหกเลอะเทอะไปทั่ว
    เมื่อคุณอายุ   8 ขวบ
    – แม่ซื้อลูกบอลให้คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำกระจกเพื่อนบ้านแตก
    เมื่อคุณอายุ   9 ขวบ
    – แม่สอนให้คุณเล่นเปียโน คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เคยแม้แต่จะซ้อม
    เมื่อคุณอายุ   10 ขวบ
    – แม่พาคุณไปเรียนพิเศษและพาไปงานวันเกิดเพื่อน คุณขอบคุณแม่ด้วยการกระโดดลงจากรถ โดยไม่คิดที่จะหันกลับมามอง
    เมื่อคุณอายุ  11 ขวบ
    – แม่พาคุณกับเพื่อนไปดูหนัง คุณขอบคุณแม่ด้วยการขอที่นั่งคนละแถว(หรือขอให้แม่ไม่ต้องดู)
    เมื่อคุณอายุ   12 ขวบ
    – แม่เตือนคุณว่าอย่าดูทีวี คุณขอบคุณแม่ด้วยการรอให้แม่ไปข้างนอกแล้วดูต่อ
    เมื่อคุณอายุ   13 ปี
    – แม่บอกให้คุณตัดผม คุณขอบคุณแม่ด้วยการด่าแม่ว่า   ‘  แม่นี่…ไม่มีรสนิยมเลย    ไม่ต้องกะหนู(ผม)หรอก  ‘
    เมื่อคุณอายุ   14 ปี
    – แม่จ่ายเงินซัมเมอร์แคมป์ที่แพงแสนแพงเพื่อให้คุณได้เรียนสิ่งที่ดีๆคุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เขียนจดหมายหาแม
    เมื่อคุณอายุ   15 ปี
    –  แม่กลับบ้านหลักงานเลิกอยากกอดคุณสักกอด    คุณขอบคุณแม่  ด้วยการขังตัวเองอยู่ในห้อง
    เมื่อคุณอายุ   16 ปี
    – แม่สอนคุณขับรถ คุณขอบคุณแม่  ด้วยการขับรถหนีแม่ไปเที่ยว
    เมื่อคุณอายุ   17 ปี
    – แม่จ่ายค่าเรียนกวดวิชา คุณขอบคุณแม่ ด้วยการให้แม่ส่งข้างนอกเพื่อจะได้ไม่อายเพื่อน
    เมื่อคุณอายุ   18 ปี
    – แม่ร้องไห้ในวันที่คุณจบชั้นมัธยม    คุณขอบคุณแม่ด้วยการฉลองยันเช้า
    เมื่อคุณอายุ   19 ปี
    – แม่รอโทรศัพท์สายสำคัญ คุณขอบคุณแม่  ด้วยการใช้สายตลอดคืนนั้  น
    เมื่อคุณอายุ   20 ปี
    – แม่ถามว่าคุณมีแฟนรึยัง คุณขอบคุณแม่ด้วยการตอบว่า ‘ แม่อย่ามายุ่งกะหนู(ผม)เลย  ‘
    เมื่อคุณอายุ   21 ปี
    – แม่แนะนำอาชีพของแม่ให้คุณทำในอนาคตของคุณ    คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า   ‘  หนู(ผม)ไม่อยากเป็นอย่างแม่  ‘
    เมื่อคุณอายุ   22 ปี
    – แม่อยากกอดคุณในวันรับปริญญา    คุณขอบคุณแม่  ด้วยการกอดกับเพศตรงข้ามกับคุณ
    เมื่อคุณอายุ   23 ปี
    – แม่ซื้ออพาร์ตเม้นท์และเฟอร์นิเจอร์ให้แก่คุณ    คุณขอบคุณแม่ ด้วยการว่ากับเพื่อนๆลับหลังว่า ‘ มันช่างเชยและน่าเกลียดเสียนี่กระไร ‘
    เมื่อคุณอายุ   24 ปี
    – แม่บอกให้คุณพาแฟนของคุณมาหาแม่ เมื่อคุณพามา  แม่ถามพวกคุณว่าอนาคตวางแผนไว้ว่าอย่างไร คุณขอบคุณแม่  ด้วยการจ้องเขม็งและพูดว่า  ‘ แม่จะมายุ่งอะไรกะหนูอีกเนี่ย  ‘
    เมื่อคุณอายุ   25 ปี
    – (สำหรับผู้ชาย)  แม่ช่วยออกค่าสินสอดให้กับคุณ และบอกกับคุณว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน คุณขอบคุณแม่    ด้วยการพูดว่า  ‘  อายคนอื่นเขาน่าแม่  ‘
    – (สำหรับผู้หญิง) แม่ช่วยออกค่าใช้จ่ายในงานแต่งงานให้คุณ    และบอกว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า  ‘  หนูอยากไปอยู่ต่างประเทศเพื่อจะได้สวีทกับแฟนโดนไม่มีแม่  ‘
    เมื่อคุณอายุ   30 ปี
    – แม่โทรมาหาและแนะนำวิธีเลี้ยงเด็ก  คุณขอบคุณแม่โดยการบอกว่า  ‘ สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้วล่ะค่ะแม่  ‘
    เมื่อคุณอายุ   40 ปี
    – แม่โทรมาชวนคุณไปงานวันเกิดญาติ คุณขอบคุณแม่และญาติว่า   ‘ ตอนนี้ไม่ว่างเลย  ‘
    เมื่อคุณอายุ   50 ปี
    – แม่ชราและไม่สบาย  อยากให้คุณดูแล  คุณขอบคุณแม่ด้วยการบอกว่า   ‘  มันเป็นภาระนะแม่  หนูมีงานอีกเยอะแยะ

    และแล้ววันหนึ่ง แม่จากคุณไปอย่างสงบ และทุกอย่างที่คุณไม่เคยทำมาก่อน    จะเหมือนฟ้าผ่าในใจคุณ
    โปรดใช้เวลาสักนิด แสดงออกถึงความลึกซึ้งแด่  ‘  แม่  ‘
    ไม่มีอะไรมาแทนแม่ได้ แม้ว่าบางคราวแม่จะไม่ใช่คนที่เข้าใจคุณมากที่สุด
    หรือเห็นด้วยกับคุณ    แต่ก็คือ  ‘  แม่  ‘  ของคุณ    และเชื่อได้ว่าจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ
    รับฟังคุณ ความกังวลของคุณ
    ลองถามตัวเองดู คุณมีเวลาที่จะฟังความเศร้า    ความกังวลใจไม่ว่าจากการงาน
    จากงานบ้าน หรือจากงานในครัวของแม่ไหม
    คุณเคยนึกถึงความทุกข์ของแม่ที่ต้องทำทุกอย่างเพื่อคุณและทุกคนไหม
    รักแม่ให้มาก    แม้ว่าจะคิดเห็นแตกต่างการ
    เพราะเมื่อแม่จากไป    จะเหลือเพียงความเสียใจและความทรงจำเท่านั้น

    อย่าเพิกเฉยกับคนที่ใกล้หัวใจคุณที่สุด  รัก  ‘  แม่  ‘  ให้มากกว่ารักตัวเอง
    แสดงให้แม่รู้ว่าคุณก็’ รัก  ‘ ก่อนที่จะทำได้เพียงบอกรักกับ  ‘  รูป  ‘  ของแม่เท่านั้น

    แหล่งข้อมูล: Forword Mail
    ผู้สนับสนุน: เพียวคาร์เร้นท์ โรงแรมเพียวแมนชั่น เพียววิลล่า

    Leave a reply

    *