นักโทษอัจฉริยะ

ชายชราอาศัยอยู่ในเมืองไอคาโออย่างเดียวดาย  เขาต้องการที่จะพรวนดินเพื่อทำสวนฝรั่ง  แต่มันเป็นงานที่หนักมาก  ลูกชายคนเดียวที่เคยช่วย  ต้องโทษติดคุก   ชายชราเขียน  จ.ม.  ถึงลูกอธิบายถึงสถานการณ์ 

ลูกรัก
 
พ่อรู้สึกแย่มากเพราะดูเหมือนว่าพ่อจะปลูกมันฝรั่งไม่ได้ในปีนี้  พ่อแก่เกินไปที่จะขุดไถแปลงในสวน   ถ้าลูกยังอยู่  คงจะไม่มีปัญหา  พ่อรู้ว่าลูกควรจะขุดพรวนแปลงสวนให้  

รัก/จากพ่อ

  หลังจากนั้น 2-3 วัน  ชายชราได้รับ จ.ม. จากลูกชาย  
 
พ่อครับ… 

เพื่อเห็นแก่พระเจ้า  พ่ออย่าได้ขุดพรวนแปลงสวนนะครับ  ผมฝังศพไว้ที่นั้นหลายศพ !!!  

รัก/จากลูก  

ตี 4 เช้าวันรุ่งขึ้น  จนท.  เอฟบีไอ  และตำรวจท้องที่แห่กันมาขุดค้นไปทั่วทั้งสวนแต่ไม่พบศพเลย   จนท. ขอโทษชายชราแล้วจากไป   วันเดียวกัน ชายชราได้รับ จ.ม. อีกฉบับจากลูกชาย  

พ่อครับ… 

ตอนนี้คุณพ่อลุยปลูกสวนมันฝรั่งได้เลย  ตอนนี้ผมคงช่วยพ่อได้เท่านี้นะครับ ในสถานการณ์เช่นนี้

รัก/จากลูก

แหล่งข้อมูล: Forword Mail
ผู้สนับสนุน: เพียวคาร์เร้นท์ โรงแรมเพียวแมนชั่น เพียววิลล่า

กฎต้องเป็นกฎ กฎของโจร

เจ้าโจรนักปล้นที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหด เมื่อใดที่มันเข้าปล้นเป็นต้องมีการข่มขืนเหยื่อไปทุกครั้ง และมันก็ยึดมั่นในกฎนี้ตลอดมา วันหนึ่งเจ้าโจรเหิมเกริมถึงขนาดเข้ามาปล้นในพระราชวังเพราะตั้งใจว่าจะเข้า ปล้นในห้องเจ้าหญิง

“หยุดนะ นี่คือการปล้น” เจ้าโจรร้องตวาดเสียงดัง
แต่บังเอิญเหลือเกินที่ขณะนั้นเจ้าหญิงไม่อยู่ห้อง มีเพียงแม่นมพรหมจรรย์วัย 80 เท่านั้นที่นอนเฝ้าห้องบรรทมอยู่ มันตกใจมาก จึงรีบกวาดข้าวของมีค่าใส่ถุง เป็นจังหวะเดียวกับที่เจ้าหญิงเดินเข้าห้องมาเห็นเหตุการณ์เข้าพอดี

“เจ้าเข้ามาทำอะไรในห้องข้า?” เจ้าหญิงถาม
“มันคือโจรจอมโหดเพคะ” แม่นมวัย 80 ตอบเสียงสั่น “แถมมันยังขึ้นชื่อเรื่องยึดมั่นในกฏเป็นอย่างมาก ปล้นที่ไหนต้องข่มขืนเหยื่อที่นั่น และตอนนี้หม่อมฉันก็กลายเป็นเหยื่อของมันแล้วเพคะ” แม่นมว่าพลางร้องไห้โฮ
เจ้าหญิงนึกสงสารแม่นมมากที่จะต้องโดนข่มขืน จึงพยายามขอร้องเจ้าโจรโหด

“เจ้าโจร เจ้าอย่าข่มขืนแม่นมเลยนะ แกแก่มากแล้ว สงสารแก” เจ้าหญิงว่า
แต่ก่อนที่เจ้าโจรจะตอบออกมา แม่นมก็พูดขึ้นมาเสียงดัง
“ไม่ได้หรอกเพคะ กฎต้องเป็นกฎ!”

แหล่งข้อมูล: Forword Mail
ผู้สนับสนุน: เพียวคาร์เร้นท์ โรงแรมเพียวแมนชั่น เพียววิลล่า

นิทาน.. หัวหน้า เจ้านาย 3/3

เมื่อครั้งอวัยวะต่างๆ รวมตัวกันเป็นร่างกายมนุษย์ในครั้งแรก อวัยวะแต่ละส่วนของร่างกายต่างต้องการจะเป็นเจ้านายใหญ่

สมองพูดขึ้นว่า “ฉันควรจะเป็นนายใหญ่ เนื่องจากฉันควบคุมการทำงานทุกส่วนของร่างกาย”

เท้าสองข้างแย้งว่า “เราสิควรจะเป็นนายใหญ่ เพราะเราพาสมอง ไปไหนมาไหน และนำร่างกาย ไปสู่จุดหมายได้”

มือสองข้าง จึงพูดบ้างว่า “เราต่างหาก ที่ควรเป็นนายใหญ่เพราะเราทำงานทุกอย่าง และหาเงินมาเลี้ยงร่างกาย”

อวัยวะทั้งหลายต่างแสดงความเห็น และอ้างเหตุผลกันไปเรื่อย จนกระทั่งทวารหนักพูดบ้างว่าตัวเองควรเป็นนายใหญ่  ซึ่งทำให้อวัยวะอื่นๆ พากันหัวเราะเยาะ

ดังนั้นทวารหนักจึงเริ่มประท้วงด้วยการหยุดนิ่งไม่ทำงานถ่ายอุจจาระภายในเวลาไม่นาน ตาเริ่มเหร่ มือเริ่มบิดเกร็ง เท้าเริ่มกระตุก หัวใจและปอดเริ่มหวาดผวา สมองเริ่มมีไข้

ในที่สุดอวัยวะทุกส่วน จึงตัดสินใจมอบให้ทวารหนักเป็นนายใหญ่ของร่างกาย กระบวนการต่างๆ ในร่างกายจึงดำเนินต่อได้ตามปกติ

นับแต่นั้นมา อวัยวะทั้งหลาย ช่วยกันทำงานสำคัญของร่างกายอย่างเต็มที่ ในขณะที่ทวารหนัก ซึ่งเป็นนายใหญ่ เพียงแต่อยู่เฉยๆคอยระบายของเสียออกจากร่างกายเท่านั้น

ข้อคิดจากเรื่องนี้
การเป็นเจ้านายที่ดี ไม่จำเป็นต้องอาศัย  ความฉลาดปราดเปรื่องมากนักหรอก เพียงสนับสนุนลูกน้อง ให้ทำงานเต็มความสามารถ อย่างมีความสุขก็เพียงพอแล้ว

ความเห็นส่วนตัว
น่าจะจริงครับ แต่น่าจะอธิบายว่า การเป็นหัวหน้าหรือเจ้านายไม่จำเป็นต้องรู้ทุกอย่าง แต่ต้องรู้จักประสานความเก่งของคนที่อยู่ในทีมงาน

แหล่งข้อมูล: Forword Mail
ผู้สนับสนุน: เพียวคาร์เร้นท์ โรงแรมเพียวแมนชั่น เพียววิลล่า

นิทาน.. หัวหน้า เจ้านาย 2/3

พ่อไก่งวงตัวหนึ่ง ปรารภกับพ่อวัว “ฉันอยากจะขึ้นไปอยู่บนยอดต้นไม้ต้นนั้น” พูดพลางถอนใจพลาง “แต่ฉันไม่มีกำลัง เพียงพอจะบินถึง”

“ถ้าอย่างนั้น ทำไมไม่ลองกิน อุจจาระของฉันดูบ้างล่ะ” พ่อวัวกล่าวแนะ “อุจจาระวัว อุดมด้วยสารอาหารมากมายนะ”

พ่อไก่งวงลองจิกกิน อุจจาระวัว ที่กองอยู่บนพื้นแล้วพบว่าทำให้มันมีพละกำลังมากขึ้นพอบินถึงกิ่งแรกของต้นไม้ วันต่อมามันจึงจิกกินอุจจาระวัวมาก ขึ้นอีกแล้วสามารถบินถึงกิ่งที่สองของต้นไม้ พ่อไก่งวงทำอย่างนั้นอยู่สองสัปดาห์ จนกระทั่งในที่สุด บินขึ้นไปเกาะอยู่ บนกิ่งไม้สูงสุดอย่างภาคภูมิใจ

ต่อมาไม่นาน ชาวนาผู้หนึ่งแลเห็นพ่อไก่งวงเป็นเป้าเด่นชัด จากที่ไกล จึงยิงมันร่วงตกจากยอดไม้ด้วยปืนยาว

ข้อคิดจากเรื่องนี้
จงรู้ไว้ว่า แม้การใช้วิธีสกปรก จะส่งให้ขึ้นสู่จุดสูงสุดได้ก็ตาม แต่จะไม่คุ้มครอง ให้อยู่ที่นั่นได้ตลอดไป

ความเห็นส่วนตัว
ถึงแม้ว่าดูจะไม่เกี่ยวกันเลย แต่ก็เป็นข้อคิดที่ดีครับ

แหล่งข้อมูล: Forword Mail
ผู้สนับสนุน: เพียวคาร์เร้นท์ โรงแรมเพียวแมนชั่น เพียววิลล่า

นิทาน.. หัวหน้า เจ้านาย 1/3

อีกาตัวหนึ่งเกาะนิ่ง อยู่บนกิ่งไม้สูงตลอดทั้งวันโดยไม่ทำอะไร

กระต่ายตัวหนึ่ง เดินผ่านมาเห็นเข้าจึงถามว่า “ฉันอยากจะอยู่นิ่งเฉย  และไม่ทำอะไรทั้งวันเหมือนท่านบ้างได้ไหม?”

อีกาส่งเสียงร้องตอบลงมาว่า  “อ๋อ! ได้แน่นอนไม่มีใครห้ามแต่อย่างใด”

ดังนั้นกระต่ายจึงนอนหมอบนิ่งอยู่บนพื้นหญ้าใต้ต้นไม้ที่อีกาเกาะอยู่ แล้วพักผ่อนไปเรื่อยๆ ไม่นานนัก ก็มีหมาจิ้งจอกตัวหนึ่ง เดินผ่านมาพบเข้า มันจึงกระโดดเข้าขย้ำ และกินกระต่ายตัวนั้น เป็นอาหาร

ข้อคิดจากเรื่องนี้
ถ้าอยากจะอยู่นิ่งเฉย โดยไม่ทำอะไรเลย จะต้องอยู่ในที่สูงสุด  (สังเกตว่า หัวหน้า คือผู้ที่อยู่ในตำแหน่งสูงแล้วมักจะไม่ทำอะไร ก็อยู่รอดได้)

ความเห็นส่วนตัว
ผมคิดว่าในปัจจุบันจริงๆแล้วการเป็นหัวหน้า หรือเจ้านาย ไม่ใช่เรื่องง่ายครับ ผมเคยเป็นทั้งลูกน้อง และเจ้านาย การเป็นเจ้านายนอกจากต้องรับผิดชอบ และทำหน้าที่ต่างๆมากมายหลายด้านแล้ว สิ่งที่ต้องมีเพิ่มขึ้นคือความรับผิดชอบต่อลูกน้องด้วย

แหล่งข้อมูล: Forword Mail
ผู้สนับสนุน: เพียวคาร์เร้นท์ โรงแรมเพียวแมนชั่น เพียววิลล่า