-
คมวาทะเจ้าสัว
Posted on June 15th, 2010 No commentsเมื่อคุณจะทำธุรกิจใดๆ ก็ตาม
หากคุณชอบและรัก และพร้อมที่จะทุ่มเทให้กับมัน
คุณจะต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน
แต่คุณต้องลงมือศึกษาอย่างเป็นจริงเป็นจังด้วย” ชัยยุทธ กรรณสูต ”
———————————————————–
อย่าลืมว่า
ในการประกอบธุรกิจ เก่งอย่างเดียวไม่ได้ ต้องเฮงด้วย
และเก่งกับเฮงก็ใช้ไม่ได้แล้วในสมัยนี้
ต้องมีสายสัมพันธ์ทางธุรกิจด้วย
และเรื่องนี้ผมก็สอนลูก ๆ ผมอยู่เสมอ” อุเทน เตชะไพบูลย์ ”
———————————————————–
-
หนึ่งปีที่ไม่เท่ากัน
Posted on November 6th, 2009 No commentsหนึ่งปีที่ไม่เท่ากัน
รายงานโดย : หนูดี – วนิษา เรซ: วันอังคารที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2552เวลาหนึ่งปีมีค่าไม่เท่ากันสำหรับคนสองคน ไม่เท่ากันสำหรับคนสามคน และไม่เท่ากันสำหรับคนสิบคน แม้เวลาในปฏิทินจะเท่ากันก็ตาม
ตอนอายุสิบแปด หนูดีเคยได้รับสิทธิพิเศษที่เด็กไทยน้อยคนจะได้รับในวันที่เรียนจบชั้นมัธยมศึกษา แต่เด็กอเมริกันหรืออังกฤษได้ รับกันเป็นเรื่องธรรมดา นั่นคือ คำอนุญาตให้เดินทางท่องเที่ยวหรือเรียนอะไรก็ได้เป็นเวลาหนึ่งปีเต็ม โดยยังไม่ต้องตรงดิ่งเข้ามหาวิทยาลัยในทันทีเหมือนเพื่อนๆ ที่จบพร้อมกัน
แนวคิดนี้เด็กฝรั่งเรียกกันว่า “Gap Year” หรือ “หนึ่งปีระหว่าง” ที่พวกเขามักออกเดินทางท่องโลก หรือไปลองทำงานในสาขาที่กำลังคิดจะเรียนต่อด้านนั้น หรือไปทำงานอาสาสมัครในประเทศโลกที่สาม โดยเด็กๆ และพ่อแม่หวังว่า ภายในเวลาหนึ่งปีที่ไม่ต้องถูกจำกัดด้วยระบบการศึกษา พวกเขาจะรู้จักตัวเองมากขึ้น รู้จักโลกมากขึ้น และกลับมาตัดสินใจเลือกเรียนได้ในสาขาที่เหมาะกับตัวเองที่สุด
-
เดินจังหวะลูก
Posted on October 8th, 2009 No commentsรายงานโดย :ธนา เธียรอัจฉริยะ
รองประธานเจ้าหน้าที่บริหาร บริษัท โทเทิ่ล แอ็คเซ็ส คอมมูนิเคชั่น:
วันพุธที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2552ผมมีลูกสาวตัวเล็กๆ น่ารักสองคน คนโตชื่อ โมเนต์ อายุห้าขวบกว่าๆ คนเล็กชื่อเมนิ อายุสี่ขวบ กำลังอยู่ในวัยอ้อนพ่ออ้อนแม่ ไม่รู้ว่าใครติดใครกันแน่ รู้แต่ว่าผมต้องพยายามกลับบ้านให้ทัน ก่อนสองสาวนอนหลับเกือบทุกวัน เสาร์อาทิตย์ก็ตัวติดกันตลอด
คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็มักจะนึกถึงแต่ว่าจะสอนลูกให้เป็นคนยังไง ให้มีน้ำใจ ไหว้สวย ไม่งอแง นึกอะไรออกก็พยายามสอน ก็ไม่ค่อยได้นึกว่าจะเรียนรู้อะไรจากลูกได้ เพราะลูกยังเด็กยังเล็กอยู่ แต่ด้วยความที่อยู่ด้วยกันตลอด มีบ่อยครั้งที่ลูกผมพูดหรือแสดงท่าทีอะไรที่ทำให้ผมต้องหยุดคิด และทบทวนตัวเองเป็นประจำ
-
คนแปลกหน้า กับ คนในครอบครัว
Posted on September 24th, 2009 No commentsฉันเดินชนคนแปลกหน้า ฉันเอ่ยขอโทษไม่ตั้งใจ
เขากลับตอบ “ขออภัย ผมเองไม่ทันเห็นคุณ”
เราต่างสุภาพ ถ้อยทีถ้อยอาศัยแสดงน้ำใจ แม้ไม่รู้จักกันแต่ที่บ้านเย็นวันนั้น ฉันทำอาหารอยู่ในครัว
ลูกสาวตัวน้อยแอบมายืนข้างหลัง
ไม่ทันระวังฉันหันกลับมาชนเธอล้มลง
“อย่ามายืนเกะกะ” ฉันดุใส่
ลูกสาวเดินจากไป หัวใจเธอปวดร้าว
คืนนั้นฉันได้ยินเสียงกระซิบจากเบื้องลึกของหัวใจ
กับคนแปลกหน้าเจ้าสุภาพได้กับลูกรักชิดใกล้ ทำไมทำได้ลงคอ
ดูที่พื้นครัวสิดอกไม้หลากสีที่ลูกอุตส่าห์เก็บมาหวังให้เจ้าแปลกใจตกเกลื่อนอยู่ทั่วไป
น้ำตาเธอใหล เหตุใดไม่แลเห็น” -
หนุ่มไฟแรง
Posted on September 6th, 2009 No commentsมีชายหนุ่มไฟแรง ที่มุมานะทำงานอย่างมุ่งมั่น เขามีความฝันจะสร้างครอบครัวที่สมบูรณ์กับแฟนสาว เธอจะมารอ..ที่หน้าประตูบ้าน..ของเขา หลังจากที่เขาเลิกงาน เขาพบเธอ..ก็ยิ้มแย้ม ..ยินดีต้อนรับ.. สนทนากัน..แล้วเธอก็กลับไป
วันนี้เขากลับถึงบ้าน ช้ากว่าปกติมาก แต่แปลกที่ยังเห็นเธอยืนรอที่หน้าบ้านเขา.. เช่นทุกวัน
“โทษทีนะที่รัก วันนี้มีงานด่วน เลยกลับมาช้าไปหน่อย”
เธอยังยิ้มให้เขา “คุณทำงานจนมีรถ มีบ้านอย่างที่ตั้งใจแล้ว ทำไมยังทำงานหนักอีกล่ะ?”
“ผมอยากมีบ้านที่มีบริเวณมากกว่านี้ มีรถที่ดูโอ่อ่ามากกว่านี้ ..เพื่อคุณนะจ๊ะ”
เวลาผ่านไป 1 ปี
หญิงสาวมาหาเขาบ้าง ไม่มาบ้าง แต่เขาไม่มีเวลามาใส่ใจกับเรื่องอย่างนี้ -
วิธีคิด วิธีทำงาน “ในวันนี้”
Posted on June 7th, 2009 No commentsในวันนี้ ฉันจะเป็นมิตรกับทุกคนที่ทำงานด้วยให้มากที่สุด จะปฎิบัติเสมือนหนึ่งว่า คนเหล่านั้นมีส่วนให้ฉันได้ทำงานที่นี่ต่อไป และขอขอบคุณที่มีพวกเขาเป็นเพื่อนร่วมงาน
ในวันนี้ ฉันจะไม่ทำตัวเป็นคนช่างตำหนิติเตียน จะพยายามมองเห็นข้อดีในทุกสถานการณ์ และหาข้อดีมาชมเชยทุกคนในที่ทำงานด้วย
ในวันนี้ ฉันจะไม่ยืนกรานว่า ทุกสิ่งฉันทำจะต้องสมบูรณ์เพียบพร้อม จะไม่พยายามทำลายสถิติความเร็วใดๆ จะทำงานทุกอย่างตรงหน้าเต็มกำลังความสามารถ แต่ไม่ใช่ด้วยความรู้สึกบีบคั้นจนทุกข์ทรมาน
ในวันนี้ ฉันคิดว่าตนเองมีความสามารถพอที่จะทำงานในความรับผิดชอบ จะไม่มัวมาตั้งคำถามอย่างไม่จบสิ้นว่า มีตำแหน่งที่เหมาะสมและได้รับคุ้มค่าเหนื่อยแล้วหรือ
-
จะทำอะไร ทำให้เต็มที่
Posted on June 7th, 2009 No commentsทำงานให้เหมือนกับคุณไม่ต้องการเงิน
รักให้เหมือนกับคุณไม่มีวันจะเจ็บปวดกับมัน
และเต้นรำให้เหมือนกับไม่มีใครมองคุณอยู่แหล่งข้อมูล: Forword Mail
ผู้สนับสนุน: เพียวคาร์เร้นท์ โรงแรมเพียวแมนชั่น เพียววิลล่า -
แก้วคว่ำ โดยท่าน ว วชิรเมธี
Posted on May 26th, 2009 No commentsแก้วที่คว่ำอยู่กลางสายฝน
ต่อให้ฝนตกกระหน่ำทั้งคืน
ก็ไม่อาจเต็มไปด้วยน้ำคนที่ไม่ยอมเปิดใจเรียนรู้
ต่อให้คลุกคลีอยู่กับนักปราชญ์ทั้งคืนทั้งวัน
ก็ยังโง่เท่าเดิม
ว วชิรเมธีแหล่งข้อมูล: Forword Mail
ผู้สนับสนุน: เพียวคาร์เร้นท์ โรงแรมเพียวแมนชั่น เพียววิลล่า -
คิดนอกกรอบ, พิจารณาตัวแปรทั้งหมด
Posted on May 26th, 2009 No commentsตัวอย่างที่น่าสนใจของการ “คิดนอกกรอบ”
โจทย์ข้อหนึ่งในข้อสอบวิชาฟิสิกส์ของมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนมีดังนึ้
“จงอธิบายว่าท่านจะใช้บารอมิเตอร์วัดความสูงของตึกระฟ้าได้อย่างไร”รู้จักกันนะครับ ว่าบาร์รอมิเตอร์นี่ก็คือเครื่องมือวัดความกดอากาศนั่นเอง
(อธิบายเพิ่มเติมก็คงต้องบอกว่า อากาศนั้นมันมีน้ำหนักหรือมีแรงกดนั่น และแรงกดของอากาศนั้นเมื่ออยู่ในระดับความสูงที่เปลี่ยนไป ความกดอากาศก็เปลี่ยนไปด้วย)นักศึกษาคนหนึ่งเขียนคำตอบลงไปว่า
“เอาเชือกยาวๆ ผูกกับบารอมิเตอร์แล้วหย่อนลงมาจากยอดตึก แล้วก็เอาความยาวเชือก บวกความสูงบารอมิเตอร์ก็จะได้ความสูงของตึก”ฟังดูเป็นอย่างไรครับคำตอบนี้ ผมฟังครั้งแรกผมยังอมยิ้มเลยครับ
แต่อาจารย์ที่ตรวจข้อสอบไม่นึกขันอย่างผมด้วย
อาจารย์ตัดสินให้นักศึกษาคนนั้นสอบตก -
วิธีเลือกคนให้ตรงกับงาน
Posted on May 24th, 2009 No commentsอยากรู้ว่าพนักงานคุณเหมาะกับตำแหน่งใดกันแน่ ลองทดสอบดังนี้
1. วางอิฐ 400 ก้อนไว้ในห้อง
2. พาพนักงานเข้าไปในห้องๆ นั้น แล้วปิดประตูและหน้าต่าง
3. ปล่อยไว้อย่างนั้น 6 ชั่วโมง
4. ดูผลตามด้านล่าง:ถ้านั่งนับอิฐยังไม่เสร็จ
–> ให้เอาไปไว้ฝ่ายบัญชี
ถ้านับอิฐเสร็จและกำลังนับซ้ำ
–> ให้เอาไปไว้ฝ่ายตรวจสอบ
ถ้าทำก่ออิฐรกเต็มไปหมด
–> ให้เอาไปไว้ฝ่ายวิศวกรรม
ถ้าเรียงอิฐโดยวางแปลกๆ ดูไม่รู้เรื่อง
–> ให้เอาไปไว้ฝ่ายวางแผน
ถ้ากำลังเอาอิฐเขวี้ยงกัน
–> ให้เอาไปไว้ฝ่ายปฏิบัติการ
ถ้ากำลังหลับ
–> ให้เอาไปไว้ฝ่ายรักษาความปลอดภัย
ถ้าทำอิฐพัง หรือแตก
–> ให้เอาไปไว้ฝ่ายสารสนเทศ
ถ้านั่งขี้เกียจ ไม่ทำอะไร
–> ให้เอาไปไว้ฝ่าย HR
ถ้าบอกว่ากำลังคิดถึงวิธีการเรียงใหม่ๆ และต้องการอิฐเพิ่ม แต่อิฐยังกองอยู่แบบเดิม
–> ให้เอาไปไว้ฝ่ายขาย
ถ้าคิดแต่จะออกไปนอกห้อง
–> ห้เอาไปไว้ฝ่ายมาเกตติ้ง
ถ้าเอาแต่เหม่อลอยออกไปนอกห้อง
–> ให้เอาไปไว้ฝ่ายวางแผนกลยุทธ
ถ้าเอาแต่คุยกัน แต่อิฐไม่ขยับเลยสักก้อน
–> ก็ให้แสดงความยินดีกับ(พวก)เขา เราค้นพบ(เหล่า)ผู้บริหารแล้ว ไชโย! 555+แหล่งข้อมูล: Forword Mail
ผู้สนับสนุน: เพียวคาร์เร้นท์ โรงแรมเพียวแมนชั่น เพียววิลล่า